(odbić od brzegu)

См. также в других словарях:

• odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… …   Słownik języka polskiego

• od — «przyimek łączący się z rzeczownikami w dopełniaczu (rzadko z innymi częściami mowy)» 1. «odnosi się do wyrazów określających przedmioty, z których strony dociera odbierane przez kogoś wrażenie, od których zaczyna się jakaś czynność lub stan»… …   Słownik języka polskiego

• odpłynąć — dk Vb, odpłynąćnę, odpłynąćniesz, odpłynąćpłyń, odpłynąćnął, odpłynąćnęli, odpłynąćnąwszy odpływać ndk I, odpłynąćam, odpłynąćasz, odpłynąćają, odpłynąćaj, odpłynąćał 1. «płynąc oddalić się; odjechać statkiem, łodzią itp.; odbić od brzegu»… …   Słownik języka polskiego

• odbijać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odbijaćam, odbijaća, odbijaćają, odbijaćany {{/stl 8}}– odbić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, odbijaćbiję, odbijaćbije, odbijaćbity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rzucając… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• odbicie — n I 1. rzecz. od odbić Odbicie wieka skrzyni. Odbicie piłki. Odbicie więźniów. Odbicie od brzegu. ∆ mat. Kąt odbicia «kąt między promieniem odbitym od granicy dwóch ośrodków i prostą prostopadłą do powierzchni rozdzielającej te ośrodki» 2. lm D.… …   Słownik języka polskiego